مهریه مطالبه شده از ثبت و تقسیط آن

وکیل با تجربه در مهرالمثل۰۹۱۹۴۵۰۴۰۷۹

 

مهریه مطالبه شده از ثبت و تقسیط آن

مهریه مطالبه شده از ثبت و تقسیط آن


 

شاید برای شما و یا اطرافیانتان پیش آمده باشد که زوجه به هردلیلی مهریه مندرج در سند نکاحیه خویش را (البته به هر میزان که باشد)را از طریق دوایر اجرای ثبت مستقر در هر شهری مورد مطالبه قرار دهد.

اینکه مهریه از چه طرقی قابل مطالبه بوده (ثبت و یا دادگاه)،مزایا و معایب هرکدام در مطالبه چیست؟ و چه مراحلی برای انجام هرکدام میبایست طی شود ،موضوع این مطلب نمیباشد.این مطلب در مورد  خانمهائی می باشد که درصدد مطالبه مهریه خویش از طریق اجرای ثبت می باشند.

به هر حال براساس آیین نامه اجرای مفاد اسناد رسمی و قوانین مرتبط با آن زوجه میتواند تمام یا بخشی از مهریه خویش را از طریق اجرای ثبت و با مراجعه به دفتر ازدواج و طلاقی که مجری و ثبات خطبه ی عقد آنها بوده از زوج مطالبه نمایند،و اموالی را در راستای وصول طلب خویش از وی توقیف نماید.این در حالتیست که زوج (بدهکار)اموالی را جهت توقیف و یا معرفی داشته باشد.اما اگر وی اموالی نداشته و یا داشته و از دسترس خارج نموده باشد ،و زوجه نتواند اموال وی را پیدا و معرفی نماید در این صورت ،اصل بر اعسار زوج از پرداخت یکجا و نقدی مهریه بوده و وی می تواند تقاضای تقسیط آنرا بنماید.

اما سئوال اساسی اینجاست که در اینجا و با توجه به اینکه،مهریه از طریق دوایر اجرای ثبت مطالبه شده و نه دادگاه،کدام مرجع صالح به رسیدگی به ادعای زوج میباشد؟ثبت و یا دادگاه؟

 

مجازات تغییر کاربری اراضی زراعی و باغهای بیشتر از پانصد متر

تغییر کاربری اراضی زراعی و باغها،موضوعی است که همیشه دغدغه مالکین آن بوده که با توسعه شهرنشینی و تمایل صاحبین اراضی به ورود به محدوده حریم شهرها و بالطبع استفاده غیر زراعی از این اراضی به این دلیل که نگهداری اینگونه زمینها برایشان صرفه اقتصادی ندارد موجب شده صاحبین آنها همه روزه بدون اجازه از مراجع ذی ربط،نسبت به تغییر کاربری آنها اقدام نموده ، البته غافل از مجازات در نظر گرفته شده در قانون برای اقدامات آنها.مجازات تغییر کاربری, وکیل دعاوی شهرداری, وکیل اراضی زراعی, وکیل متخصص اراضی, وکیل دعاوی تغییر کاربری

برای تغییر کاربری اراضی زراعی و باغها اصولا دو قانون وجود دارد :

اول قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها مصوب سال ۱۳۷۴

دوم قانون اصلاح قانون  حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها مصوب سال ۱۳۸۵

در هر دو قانون مجازات جزای نقدی ،جزء لاینفک مجازات میباشد اما تفاوت دو قانون در این است که در قانون سال ۱۳۷۴ علاوه بر مجازات فوق ،پرداخت عوارض تغییر کاربری زمین نیز در زمره مجازاتها بوده اما در قانون اخیر التصویب به جای پرداخت عوارض،قلع و قمع بنا و مستحدثات گنجانیده شده و در صورت تکرار جرم مجازات حبس.

به هر حال قضات محاکم با تفسیر از قانون زمان وقوع جرم و اینکه کدام مجازات شدیدتر و خفیف تر نسبت به حال متهم است احکام متفاوتی را صادر می نمودند که این موضوع در هیات عمومی دیوان عالی کشور مطرح و به شرح آتی رایی را صادر نمود که موجب شد محاکم در صدور حکم به مجازات،آراء یکسانی را صادر نمایند فراموش نکنید که این رای صرفا در خصوص مجازات اراضی زراعی بیش از پانصد متر بوده و تا پانصد متر و کمتر از آن تابع قوانین و قواعد خاصی بوده که موضوع این مطلب نمی باشد.

رأی وحدت رویه شماره ۷۳۰ هیأت عمومی دیوان عالی کشور، موضوع قانون حاکم در زمان وقوع تغییر کاربری اراضی زراعی و باغ ها

شماره۸۰۳۲/۱۵۲/۱۱۰ ۳۰/۶/۱۳۹۲رأی وحدت رویه شماره ۷۳۰ هیأت عمومی دیوان عالی کشور، موضوع قانون حاکم در زمان وقوع تغییر کاربری اراضی زراعی و باغ ها

مدیرعامل محترم روزنامه رسمی کشور

گزارش وحدت رویه پرونده ردیف ۸۹/۵۴ هیأت عمومی دیوان عالی کشور با مقدمه مربوط و رأی آن به شرح ذیل تنظیم و جهت چاپ و نشر ایفاد می گردد.

ابراهیم ابراهیمی معاون قضایی دیوان عالی کشور ـ

الف: مقدمه

جلسه هیأت عمومی دیوان عالی کشور در مورد پرونده وحدت رویه ردیف ۸۹/۵۴ رأس ساعت ۹ روز سه شنبه مورخ ۲۸/۳/۱۳۹۲ به ریاست حضرت آیت الله احمد محسنی گرکانی رئیس دیوان عالی کشور و حضور جناب آقای مرتضوی مقدم نماینده دادستان کل کشور و شرکت جنابان آقایان رؤساء، مستشاران و اعضاء معاون کلیه شعب دیوان عالی کشور، در سالن هیأت عمومی تشکیل و پس از تلاوت آیاتی از کلام الله مجید و قرائت گزارش پرونده و طرح و بررسی نظریات مختلف اعضای شرکت کننده در خصوص مورد و استماع نظریه دادستان کل کشور که به ترتیب ذیل منعکس می گردد، به صدور رأی وحدت رویه قضایی شماره ۷۳۰ ـ ۲۸/۳/۱۳۹۲ منتهی گردید.

ب: گزارش پرونده

احتراماً معروض می دارد: براساس گزارش رسیده به دیوان عالی کشور از شعب دادگاه تجدیدنظر استان همدان در استنباط از ماده ۳ اصلاحی قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها مصوب ۱/۸/۱۳۸۵ در خصوص شمول این ماده نسبت به جرایمی که مقدم بر تاریخ تصویب آن واقع شده، آراء مختلفی صادر گردیده است. تفصیل امر به شرحی است که ذیلاً بیان می شود:

۱ـ حسب محتویات پرونده شماره ۰۰۸۳۰ شعبه اول دادگاه تجدیدنظر استان همدان، آقای یوسف عبدالرحمانی به اتهام تغییر کاربری مقدار دوهزار متر از اراضی زراعی ـ در زمان قبل از اصلاح ماده ۳ قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها ـ مورد تعقیب دادسرای همدان قرار گرفته است. پرونده با کیفرخواست به دادگاه عمومی همدان ارسال و به شعبه ۱۰۴ ارجاع گردیده و این شعبه به موجب دادنامه شماره ۰۰۸۶۶ ـ ۲۴/۹/۱۳۸۸ با احراز بزهکاری نامبـرده به استناد مواد ۲ و ۳ قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها مصوب سال ۱۳۷۴ (قانون حاکم در زمان وقوع جرم) و عطف به ماسبق کردن ماده ۳ اصلاحی قانون مزبور مصوب ۱/۸/۱۳۸۵ به این جهت که حذف عوارض از شمار مجازات های بزه مذکور مساعد به حال متهم می باشد او را به پرداخت مبلغ سی میلیون ریال جزای نقدی در حق دولت محکوم کرده است. اداره کشاورزی همدان از این رأی تجدیدنظرخواهی کرده، پرونده در شعبه اول دادگاه تجدیدنظر استان همدان مورد رسیدگی قرار گرفته و این شعبه طبق دادنامه شماره ۰۰۷۱۶ ـ ۱۲/۱۱/۱۳۸۸ رأی دادگاه نخستین را تأیید کرده است.

۲ـ طبق محتویات پرونده شماره ۰۰۱۱۰ شعبه ششم دادگاه تجدیدنظر استان همدان، آقای قاسم سیفی به اتهام تغییر کاربری مقدار یکصد مترمربع زمین زراعی در سال ۱۳۸۴، تحت تعقیب دادسرای همدان واقع شده، درباره او کیفرخواست صادر، پرونده به دادگاه عمومی همدان ارسال و به شعبه ۱۰۵ ارجاع گردیده و این شعبه حسب دادنامه شماره ۰۰۳۳۹ ـ ۱۴/۴/۱۳۸۸ نامبرده را بزهکار دانسته و به استناد مواد ۱ و ۳ قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها مصوب سال ۱۳۷۴ به پرداخت مبلغ دو میلیون و پانصد هزار ریال جزای نقدی در حق صندوق دولت محکوم کرده است. بر اثر تجدیدنظرخواهی اداره کشاورزی همدان پرونده در شعبه ششم دادگاه تجدیدنظر استان همدان مطرح رسیدگی قرار گرفته و این شعبه طی دادنامه شماره ۰۱۵۶۴ ـ ۳۰/۹/۱۳۸۸ چون دادگاه نخستین متهم را به پرداخت عوارض موضوع ماده ۲ قانون مذکور محکوم نکرده، رأی تجدیدنظرخواسته را با اضافه نمودن پرداخت عوارض مزبور به محکومیت متهم اصلاح و با این وصف تأیید کرده است.

با توجه به مراتب فوق ملاحظه می فرمایید شعبه اول دادگاه تجدیدنظر استان همدان ماده ۳ اصلاحی قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها مصوب ۱/۸/۱۳۸۵ را به لحاظ حذف عوارض موضوع ماده ۲ قانون از شمار مجازات های قانونی بزه، مساعد به حال متهم تشخیص داده و شـخصی را که در زمان قبل از اصلاح ماده مزبور مرتکب بزه گردیده صرفاً به پرداخت جزای نقدی محکوم کرده است ولی شعبه ششم همان دادگاه در مورد مشابه ماده مزبور را اعمال نکرده، بلکه ماده ۳ قانون مصوب ۱۳۷۴ را قابـل اجرا دانسته و متهم را به مجازات های مقرر در آن ماده محکوم کرده است؛ بنا به مراتب در اجرای ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری، تقاضا دارد موضوع به منظور ایجاد وحدت رویه قضایی در هیأت عمومی دیوان عالی کشور مطرح گردد.

معاون قضایی دیوان عالی کشور ـ حسینعلی نیّری

ج: نظریه نماینده دادستان کل کشور

اقدامات متهم در تغییر کاربری اراضی زراعی مربوط به زمان حاکمیت قانون حفظ کاربری اراضی زراعی 

و باغ ها مصوب سال ۱۳۷۴ است. قانون گذار در ماده ۳ این قانون مقرر کرده: مرتکب علاوه بر الزام به پرداخت عوارض به پرداخت جزای نقدی محکوم گردد، اما در قانون اصلاحی مؤخر مصوب سال ۱۳۸۵ به جای جمله «الزام به پرداخت عوارض» از جمله قلع و قمع استفاده کرده است.

در دو پرونده مطروحه، اولاً: شعبه اول دادگاه تجدیدنظر استان همدان دادنامه بدوی را که فقط مجازات جزای نقدی را حکم داده است تأیید کرده ولی شعبه ششم دادگاه مزبور علاوه بر جزای نقدی عوارض متعلقه را نیز مورد حکم قرار داده است، لذا با توجه به این که الزام و اجبار از خصایص مرجع قضایی است در نتیجه حکم شعبه ششم دادگاه تجدیدنظر استان همدان را تأیید می نمایم.

د: رأی وحدت رویه شماره ۷۳۰ ـ ۲۸/۳/۱۳۹۲ هیأت عمومی دیوان عالی کشور

ماده ۳ (اصلاحی ۱/۸/۱۳۸۵) قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها مصوب ۳۱/۳/۱۳۷۴ که دادگاه را مکلف کرده ضمن صدور حکم مجازات برای مالکان یا متصرفان اراضی زراعی و باغ های موضوع این قانون که به صورت غیرمجاز و بدون اخذ مجوز از کمیسیون موضوع تبصره (۱) اصلاحی ۱/۸/۱۳۸۵ ماده (۱) قانون اقدام به تغییر کاربری نمایند، حکم بر قلع و قمع بنا نیز صادر نماید با توجه به اینکه قلع و قمع بنا جزء لاینفک حکم کیفری است، نسبت به جرایم واقع شده پیش از لازم الاجرا شدن آن ماده حاکمیت ندارد. بنابراین رأی شعبه ششم دادگاه تجدیدنظر استان همدان که با این نظر انطباق دارد به اکثریت آراء صحیح و قانونی تشخیص می شود. این رأی طبق ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه ها لازم الاتباع است.

هیأت عمومی دیوان عالی کشور

این مطلب کاربردی را هم بخوانید : نمونه رای دادگاه کیفری بابت تغییر کاربری باغ

برای ارسال پیام در واتس اپ بر روی کلمه زیر کلیک کنید.

واتس اپ

نمونه رای دیوان عدالت بابت عوارض بر قراردادهای پیمانکاران و مقاطعه کاران

مختصرا اینکه شورای شهر محمد شهر مصوبه ای را به تصویب رسانده که بر اساس آن بر قراردادهای پیمانکاران،مقاطعه کاران،شرکتها،سازمانها و اشخاص حقیقی،عوارضی را به ماخذ نیم درصد صورت وضعیت به حساب شهرداری و توسط کارفرما واریز نموده والا از طریق کمیسیون ماده ۷۷ قابل مطالبه خواهد بود.وکیل متخصص دیوان عدالت, وکیل متخصص قرارداد پیمانکاری،وکیل جهت امور شهرداری،وکیل امور شهرداری اهواز

این موضوع در پی اعتراض شاکی،به ریوان عدالت ارجاع و هیات عمومی به شرح زیر رای به ابطال آن داد.برای مطالعه کامل مطلب لطفا بر روی ادامه مطلب کلیلک بفرمایید.ضمنا این دفتر علاقه و آمادگی خود را در جهت تنظیم قراردادهای پیمانکاری و تطبیق آن با قوانین و وکالت در ابطال مصوبات خلاف قانون شوراها وسازمانها به نفع پیمانکاران را دارد.

رأي هيأت عمومي ديوان عدالت اداري به شماره دادنامه ٤٢٥ مورخ

 :موضوع با ١٣٩٥/٧/٦ «بند ٥ بخش چهارم فصل اول تعرفه عوارض محلي شوراي اسلامي شهر محمدشهر در سال ١٣٩٥ ناظر بر اخذ عوارض از پيمانها و قراردادها خلاف قانون و خارج از حدود اختيارات شوراي اسلامي شهر است و از تاريخ تصويب ابطال ميشود.» جهت درج در روزنامه رسمي به پيوست ارسال ميگردد.  

مديركل هيأت عمومي و سرپرست هيأتهاي تخصصي ديوان عدالت اداري 

تاريخ دادنامه: ٦/٧/١٣٩٥ شماره دادنامه: ٤٢٥ کلاسه پرونده: ٩٥/٣٢٧

مرجع رسيدگي: هيأت عمومي ديوان عدالت اداري

شاكي: آقاي اميد محمدي

موضوع شکايت و خواسته: ابطال بند ٥ بخش چهارم فصل اول تعرفه عوارضمحلي شوراي اسلامي شهر محمدشهر در سال ١٣٩٥

گردش کار: آقاي اميد محمدي به موجب دادخواستي ابطال بند ٥ بخش چهارم

فصل اول تعرفه عوارض محلي شوراي اسلامي شهر محمدشهر در سال ١٣٩٥ در اجراي مقررات ماده ٩٢ قانون تشکيلات و آيين دادرسي ديوان عدالت اداري را خواستار شده و در جهت تبيين خواسته اعلام کرده است که:

«بخش اول: مشخصات مصوبه مورد اعتراض به استحضار ميرساند شهرداري محمدشهر کرج به موجب مفاد تعرفه شماره ٣ از بخش ٤ از فصل ١ دفترچه تعرفه عوارض شهرداري محمدشهر در سال ١٣٩٥ ،مطالبه عوارض ماهيانه را براي هر دکل کرده است:  

«عوارض پيمانها در اجراي ماده ١٠٦ قانون شهرداري، عبارت است از عوارض اقدامات پيمانکاران، مقاطعه کاران، شرکتها، مؤسسات، سازمانهاي اجرايي، که بايستي کارفرما (ذيحسابي کارفرما ) از کل مبلغ صورت وضعيت پيمان کسر و حداکثر تا ٢ ماه بعد از هر  

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

١ -رجوع شود به رويه هاي كنترل و بازرسي کشورهاي صاحب بندر ٢٠١١) قطعنامه (٢٧ (١٠٥٢ .الف)

پرداخت به حساب شهرداري واريز نمايند و در صورت عدم پرداخت از طريق کميسيون ماده٧٧ قابل رسيدگي خواهد بود. مبلغ عوارض فوق نيمدرصد صورت وضعيت تعیین ميگردد.  

تبصره٢ :اين عوارض به موافقتنامهها، قراردادها و مصالحهنامههاي رسمي وغيررسمي (قولنامهاي) کليه افراد حقيقي و حقوقي و شهرداري مطابق تعرفه عوارض محلی تعلق ميگيرد.»  

بخش دوم: مغايرت مصوبه با قوانين و خروج از اختيارات قانوني (مواد قانوني که ادعاي مغايرت مصوبه با آن شده و دلايل و جهات اعتراض از حيث مغايرت مصوبه با قوانینو خروج از اختيارات مرجع تصويبکننده):  

١ـ ممنوعيت برقراري عوارض به درآمدهاي مأخذ محاسبه ماليات توسط شوراها

(ممنوعيت جمع ماليات و عوارض)

توضيح اين که برقراري عوارض به درآمدهاي مأخذ محاسبه ماليات (عوارض بردرآمد) اصلاً در صلاحيت و حدود اختيارات شوراها نيست و متولي اين امر به موجب قانون حوزههاي مالياتي ميباشد. در عوارض بر قراردادهاي پيمانکاري اخذ عوارض به علت اين که به درآمدهاي مأخذ محاسبه ماليات تعلق گرفته و اين امر اخذ وجوه مازاد تلقي گرديده مغاير قانون و خارج از حدود اختيارات شوراها تشخيص و از سوي هيأت عمومي

ديوان عدالت اداري باطل اعلام شده است.

٢ـ مغايرت با آراي هيأت عمومي ديوان عدالت اداري

هيأت عمومي ديوان عدالت اداري در آراء متعددي به صراحت، اصل موضوعمورد استفاده توسط شوراي اسلامي شهر محمدشهر جهت وضع و تعيين عوارض بر قراردادهاي پيمانکاري را غيرقانوني اعلام و مورد ابطال قرار داده است. ليکن عليرغم اعلان آراي مذکور در روزنامه رسمي يا حتي اعلام مستقيم آن توسط اشخاص به آن شورا، تأثيري در روند نادرست آن شورا نداشته و مراجع مذکور نسبت به موضوعبي اعتنا هستند:

رويه هاي قضايي

رديف تاريخ دادنامه موضوع مرجعتصويبکننده

١ ٨/٨/١٣٩١ ٥٥٠ ابطال عوارض برقراردادهايپيمانکاري شوراياسلامي شهراراک ١٣٩٣/١٠/١٥ ٢١٧٦٣ الي ١٧٧٥تعيين عوارض برقراردادهاي پيمانکاري خلافقانون است.

شوراهاي اسلامي شهرهايشاهين شهر، کرمانشاه،مبارکه، اراک، شادگان،سيرجان ٨٨٠ ١٣٩٤/٧/٢١ ٣ابطال مصوبه مورخ ١٨/١٠/١٣٩٢ شوراياسلاميشهرمبارکه اصفهان در خصوص عوارض نيم درصدقراردادهاومعاملات شوراي اسلامي شهرمبارکه اصفهان ١٢٦٣ ١٣٩٤/١١/٢٠ ٤ماده ٤١ تعرفه عوارض شهرداري کرمانشاهدر سال ١٣٩٠ مصوب شوراي اسلامي شهرکرمانشاه در خصوص تعيين عوارض بابتکليه پيمانها و قراردادها خلاف قانون است واز تاريخ تصويب ابطال ميشود شوراي اسلامي شهرکرمانشاه  بنا به مراتب و نظر به اين که مصوبه شوراي اسلامي شهر محمدشهر در خصوصعوارض بر قراردادها و پيمانها با ماده ٥٠ قانون ماليات بر ارزش افزوده و آراي هيأت عمومي ديوان عدالت اداري مغايرت دارد، وضع عوارض توسط شوراي اسلامي مذکور در تجويز اخذ عوارض بر قراردادهاي پيمانکاري، خلاف قانون و خارج از حدود اختيارات آن شورا و مغاير آراء صادره در موضوعات مشابه از هيأت عمومي ديوان عدالت اداري ميباشد، لذا مستنداً به مواد ١٣ ،بند ١ ماده ١٢ ،٨٨ و ٩٢ قانون ديوان عدالت اداري سال ١٣٩٢ که مقرر ميدارد: «چنانچه مصوبهاي در هيأت عمومي ابطال شود، رعايت مفاد رأي هيأت عمومي در مصوبات بعدي، الزامي است. هر گاه مراجع مربوط، مصوبه جديدي مغاير رأي هيأت عمومي تصويب کنند، رئيس ديوان موضوع را خارج از نوبت بدون رعايت مفاد ماده (٨٣ (اين قانون و فقط با دعوت نماينده مرجع تصويب کننده، در هيأت عمومي مطرح مينمايد.» استدعاي ابطال مصوبه شوراي اسلامي محمدشهر کرج و جلوگيري از اخذ عوارض غيرقانوني شهرداري محمدشهر را از زمان تصويب و خارج از نوبت دارم.»  

متن بند ٥ تعرفه مورد اعتراض به قرار زير است:

«٥ ـ عوارض بر قراردادها و پيمانها + ارزش افزوده

عوارض پيمانها در اجراي ماده ١٠٦ قانون شهرداري، عبارت است از عوارض اقدامات پيمانکاران، مقاطعه کاران، شرکتها، مؤسسات، سازمانهاي اجرايي، که بايستي کارفرما 

(ذيحسابي کارفرما) از کل مبلغ صورت وضعيت پيمان کسر و حداکثر تا ٢ ماه بعد از هر پرداخت به حساب شهرداري واريز نمايند و در صورت عدم پرداخت از طريق کميسيون ماده ٧٧ قابل رسيدگي خواهد بود. مبلغ عوارض فوق نيم درصد (٥/٠ (%صورت وضعيت تعیین ميگردد.  

تبصره١ :قراردادهاي عمراني اعم از ابنيه، تأسيسات و راهسازي و همچنين قراردادهاي کارهاي مهندسي و اجرايي، مشاورهاي، مطالعاتي و هرگونه قرارداد براي انجام تعهد کاري در زمينه فعاليتهاي ساختماني، تجاري، صنعتي، خدمات مهندسي، پزشکي، کشاورزي و دامپروری خواهد بود.  

تبصره٢ :اين عوارض به موافقتنامهها، قراردادها و مصالحهنامههاي رسمي وغيررسمي (قولنامهاي) کليه افراد حقيقي، حقوقي و شهرداري مطابق تعرفه عوارض محلي تعلق ميگيرد.»  

متن آراء هيأت عمومي ديوان عدالت اداري به شمارههاي ١٧٦٣ الي ١٧٧٥ـ

 :است زير قرار به مفاداً ١٣٩٤/١١/٢٠ ـ ١٢٦٣ و ١٣٩٤/٧/٢١ ـ ٨٨٠ ،١٣٩٣/١٠/١٥

«با توجه به اين که به موجب ماده ٥٠ قانون ماليات بر ارزش افزوده مصوب ١٣٨٧

برقراري هر گونه عوارض و ساير وجوه براي انواع کالاهاي وارداتي، توليدي و ارائه خدمات که در اين قانون تکليف ماليات آنها مشخص گرديده ممنوع ميباشد و بر اساس بند الف ماده ٣٨ قانون مذکور، نرخ عوارض خدمات که فعاليتهاي پيمانکاري از جمله آنهاست به ميزان ١/٥% تعيين شده است و از سويي به موجب ماده ٥٢ قانون ياد شده نيز قانوناصلاح موادي از قانون برنامه سوم توسعه و چگونگي برقراري و وصول عوارض و سایر وجوه از توليدکنندگان کالا، ارائهدهندگان خدمات و کالاهاي وارداتي مصوب۱۳۸۱ لغو شده است، بنابراين مصوبات مورد اعتراض شوراهاي اسلامي مبني بر اخذ عوارض از فعاليتها و قراردادهاي پيمانکاري مغاير با قانون ميباشد و حکم به ابطال آنهاصادر ميشود.»  

در اجراي ماده ٩٢ قانون تشکيلات و آيين دادرسي ديوان عدالت اداري، از شوراياسلامي محمدشهر خواسته شد نماينده خود را به جلسه معرفي کنند. هيأت عمومي دیوان عدالت اداري در تاريخ ١٣٩٥/٧/٦ با حضور رئيس و معاونين ديوان عدالت اداري و رؤسا و مستشاران و دادرسان شعب ديوان و نيز با حضور نماينده معرفي شده از سويطرف شکايت تشکيل شد و پس از بحث و بررسي با اکثريت آراء به شرح زير به صدور راي مبادرت کرده است. 

رأي هيأت عمومي

مطابق ماده ٩٢ قانون تشکيلات و آيين دادرسي ديوان عدالت اداري مصوب سال ١٣٩٢ مقرر شده است: «چنانچه مصوبه اي در هيأت عمومي ابطال شود، رعايت مفاد رأي هيأت عمومي در مصوبات بعدي الزامي است. هر گاه مراجع مربوط، مصوبه جديدي مغاير رأي هيأت عمومي تصويب کنند، رئيس ديوان موضوع را خارج از نوبت، بدون رعايت مفاد ماده ٨٣ قانون مذکور و فقط با دعوت نماينده مرجع تصويب کننده در هيأت عمومي مطرح مينمايد.» نظر به اين که در آراء شماره ١٧٦٣ الي ١٧٧٥ ـ ۸۸۰ ،١٣٩٣/١٠/١٥ ـ ١٣٩٤/٧/٢١ هيأت عمومي ديوان عدالت اداري مصوبات شوراهاي اسلامي شهرهاي مختلف در خصوص اخذ عوارض از پيمانها و قراردادها به لحاظ مغايرت با قانون و خروج از حدود اختيارات ابطال شدهاند و شوراي اسلامي شهر محمدشهر در تصويب بند ٥ بخش چهارم فصل اول تعرفه عوارض محلي سال ۱۳۹۵ بدون رعايت مفاد آراء مذکور، عوارض بر قراردادها و پيمانها به علاوه ارزش افزوده را وضع کرده است، بنابراين بند مذکور با استناد به بند ١ ماده ١٢ و ماده ١٣ و مواد ٨٨ و ٩٩ قانون تشکيلات و آيين دادرسي ديوان عدالت اداري مصوب سال ۱٣٩٢ از تاريخ تصويب ابطال ميشود.  

رئيس هيأت عمومي ديوان عدالت اداري ـ محمدكاظم بهرامي

پیشنهاد می شود بخوانید : معنای مطالبه بهای خدمات شهری توسط شهرداری

برای ارسال پیام در واتس اپ بر روی کلمه زیر کلیک کنید.

 واتس اپ

نمونه رای بابت عوارض صدور پروانه تجاری املاک قبل ۱۳۵۸

اگر شما هم دارای ساختمانی متعلق به قبل از سال ۱۳۵۸ و بدون پروانه هستید وقصد تخریب و نوسازی آن و تبدیل آن به مکان تجاری را دارید،بر اساس رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری،هیچ تکلیفی در پرداخت عوارض تغییر کاربری ندارید زیرا در اینگونه موارد شهرداری خدمتی به صاحبین این املاک رائه ننموده تا عوارض آنرا دریافت نمایند.متن رای هیات عمومی عینا در زیر آورده میشود.مجازات تغییر کاربری, وکیل دعاوی تغییر کاربری, وکیل ابطال مصوبات, وکیل دیوان عدالت،وکیل تخصصی عوارض شهرداری

مديرعامل محترم روزنامه رسمي جمهوري اسلامي ايران

يك نسخه از رأي هيأت عمومي ديوان عدالت اداري به شماره دادنامه ٤٢٨ مورخ

 :موضوع با ١٣٩٥/٧/٦«ابطال تبصره ٣ تعرفه عوارض ارزش افزوده تجاري، كارگاهي مصوب شوراي اسلامي شهر گز برخوار» جهت درج در روزنامه رسمي به پيوست ارسال ميگردد.

مديركل هيأت عمومي و سرپرست هيأتهاي تخصصي ديوان عدالت اداري 

تاريخ دادنامه: ٦/٧/١٣٩٥ شماره دادنامه: ٤٢٨ کلاسه پرونده: ٩٤/١٥٠

مرجع رسيدگي: هيأت عمومي ديوان عدالت اداري

شاكي: سازمان بازرسي کل کشور

موضوع شکايت و خواسته: ابطال تبصره ٣ تعرفه عوارض ارزش افزوده تجاري،کارگاهي مصوب شوراي اسلامي شهر گز برخوار گردش کار: معاون حقوقي و نظارت همگاني سازمان بازرسي کل کشور به موجب 

شکايت نامه شماره ٢٤٧٥٣٢ـ ٢٥/١٢/١٣٩٣ اعلام کرده است که:

«رئيس محترم ديوان عدالت اداري

سلام عليکم:

احتراماً، به پيوست تصويري از گزارش اداره کل بازرسي استان اصفهان و مستندات مرتبط با آن راجع به مغايرت مصوبه شوراي اسلامي شهر گز که در کميسيون تطبيق مصوبات دستگاههاي اداري با قانون اين سازمان مطرح و تأييد گشته است ارسال ميشود، 

به حکايت گزارش مذکور:

شوراي اسلامي شهر گز (استان اصفهان) تعرفه عوارض ارزش افزوده تجاري،کارگاهي (کليه تجاريها که حسب طرح جامع در کد تجاري باشد) را مصوب کرده است که مطابق با تبصره ٣ تعرفه مذکور، عوارض ارزش افزوده ساختمانهاي قبل از سال ١٣٥٨ و قبل از الحاق ٢٥ %محاسبه و اخذ ميگردد.

ماده ٥ قانون ماليات بر ارزش افزوده اشعار ميدارد: «ارائه خدمات در اين قانون،به استثناء مواردمندرج در فصل نهم، انجام خدمات براي غيردر قبال ما به ازاء ميباشد.»

ماده ١٢ قانون مذکور بيان ميدارد: «عرضه کالاها و ارائه خدمات زير و همچنينواردات آنها حسب مورد از پرداخت ماليات معاف ميباشد:....

 ٨ ـ اموال غيرمنقول:

 «.....

 ماده (٥٠ (قانون ماليات بر ارزش افزوده عنوان ميدارد: «برقراري هرگونه عوارض و ساير وجوه براي انواع کالاهاي وارداتي و توليدي و همچنين ارائه خدمات که در اين قانون، تکليف ماليات و عوارض آنها معين شده است، همچنين برقراري عوارض به درآمدهاي مأخذ محاسبه ماليات، سود سهام شرکتها، سود اوراق مشارکت، سود سپردهگذاري و ساير عملیات مالي اشخاص نزد بانکها و مؤسسات اعتباري غيربانکي مجاز، توسط شوراهاي اسلامي و ساير مراجع ممنوع ميباشد».

بنا به مراتب تبصره ٣ تعرفه عوارض ارزش افزوده تجاري، کارگاهي دفترچه

عوارض محلي شهر گز مغاير با ماده ٥ قانون ماليات بر ارزش افزوده ميباشد زيرااملاک قبل از سال ١٣٥٨ خدماتي دريافت ننمودهاند تا مشمول ماليات بر ارزشافزوده باشند مضاف بر آن که طبق بند ٨ ماده ١٢ قانون موصوف کليه اموال غيرمنقول املاک و مستغلات مشمول معافيتهاي ماليات بر ارزش افزوده بوده و به استناد ماده ٥٠ قانون ماليات بر ارزش افزوده، برقراري عوارض توسط شوراي شهر مذکور بر آنها ممنوع ميباشد.  

خواهشمند است دستور فرماييد در اجراي تبصره (٢ (ماده (٢ (قانون تشکيلاين سازمان موضوع در هيأت عمومي آن ديوان مطرح و به طور فوقالعاده و خارج از نوبت مورد رسيدگي قرار گيرد. موجب امتنان است که از تصميم متخذه اين سازمان را مطلع فرمايند.»  

متن تبصره ٣ تعرفه مورد اعتراض به قرار زير است:

عنوان: عوارض ارزش افزوده تجاري، کارگاهي (کليه تجاريها که حسب طرح

کد: جامع درکد تجاري باشد)

تاريخ و مرجع تصويب کننده قبلي: ١٣٨٨ شوراي اسلامي شهرگز

شرح محاسبه عوارض محلي

۲۵۰ P×S منطقهبندي قيمت p عرصه مساحت S

طبقات تجاري دفترکار

زيرزمين انباري ٣٠ %٢٠ %

زيرزمين تجاري،کارگاهي ٥٥ %٣٠ %

اول تجاري، کارگاهي ٥٠ %٣٠ %

دوم تجاري،کارگاهي ٣٠ %٢٠ %

سوم و بالاترتجاري،کارگاهي ٢٠ %١٥ %

بالکن و نيم طبقه ١٠ %٠٥ %

توضيحات:

 تبصره١ ..... :

 تبصره٢ .... :

 تبصره٣ :عوارض ارزش افزوده ساختمانهاي قبل از سال ١٣٥٨ و قبل از الحاق

٢٥ %محاسبه ميگردد.»

در پاسخ به شکايت مذکور، رئيس شوراي اسلامي شهر گز برخوار به موجب لايحه شماره ٣٤٨/٩٤ -٢/٤/١٣٩٤ توضيح داده است که:  

«دفتر محترم هيأت عمومي ديوان عدالت اداري

با سلام:

احتراماً بازگشت به نامه شماره ٩٤٠٩١٨٠٠٠٠٠٠٤٠ـ ١٥/٢/١٣٩٤ موضوع کلاسهپرونده ٩٤/١٥٠ منضم به تصوير شکايت و گزارش اداره کل بازرسي استان اصفهان و سازمان بازرسي کل کشور در خصوص مصوبه اين شورا مبني بر وضع عوارض ارزش افزوده ناشي از صدور پروانه ساختمان تجاري براي متقاضياني که قصد تخريب و نوسازي ساختمان قديمي بدون پروانه ساخت خود را دارند و داراي ارزش بالاتر شوند با اخذ ٢٥ %از عوارض مصوب سايراراضي که در طرح جامع داراي کد تجاري ميباشد به استحضار ميرساند:

 ١ـ بند ٨ ماده ١٢ قانون ماليات بر ارزش افزوده صراحتاً اعلام داشته که اموال

غيرمنقول از پرداخت ماليات موضوع قانون ماليات بر ارزش افزوده معاف ميباشند و هيچگونه اشارهاي به عوارض محلي که در اجراي تبصره ١ ماده ٥٠ قانون مزبور وهمچنين بند ١٦ ماده ۷۱ قانون تشکيلات، وظايف و انتخابات شوراي اسلامي و انتخاب شهرداران توسط شوراهاي اسلامي وضع ميشودنداردو لذا اولاً: اين شورا عوارض براموال غيرمنقول وضع ننموده تا بتوان باتمسک به اين بند از قانون اقدام شورا را مغاير با مقررات مذکور دانست و ثانياً: عوارض وضع شده برارزش افزوده ناشي از صدور پروانه ساختمان باکاربري تجاري برروي اين املاک است. ٢ـ ماده ٥ قانون ماليات بر ارزش افزوده مربوط به ارائه هر گونه خدماتي است که از سوي اشخاص حقيقي و حقوقي ارائه ميشود ولي وضع عوارض توسط اين شورا مربوط به ارائه خدمات نيست و نوعي عوارض محلي است که از ارزش افزوده ناشي از صدور پروانه تجاري عايد مالک ميشود.

 ٣ـ در ارتباط با صدور پروانه ساختماني و وضع عوارض در ماده ٥٠ قانون مالياتبر ارزش افزوده هيچ گونه تعيين تکليف نشده و به لحاظ اين که شهرداريها، مؤسسات عمومي غيردولتي بوده و از بودجه عمومي دولت بهرهمند نميشوند و ناچاراً شوراي اسلامي شهرها، براي ايجاد درآمدهاي پايدار بايد با ملحوظ کردن کليه قواعد و مقرراتقانون ماليات بر ارزش افزوده و قانون تشکيلات، وظايف و انتخابات شوراهاي اسلامي و انتخاب شهرداران و آييننامه اجرايي نحوه وضع و وصول عوارض توسط شوراهاي اسلاميشهر مصوب ٧/٧/١٣٧٨ هيأت محترم وزيران نسبت به وضع عوارض محلي متناسب با درآمدها و در راستاي سياستهاي عمومي دولت وضع عوارض نمايد که اين شورا نيز مطابق قوانين و مقررات و آييننامه مذکور عوارض معترضٌعنه را تصويب و به تأييد وزارت کشور رسيده است و لذا با عنايت به مراتب فوق و اين که شاکي با تخريب ساختمان قديمي بدون پروانه خود تقاضاي صدور پروانه ساختمان جديد با کاربري تجاري دارد مشمول ٢٥ %عوارض مصوب براي ساير اراضي داراي کد تجاري در طرح جامع ميباشد وشهرداري گز نسبت به اجراي مصوبه مذکور و با نظارت اين شورا اقدام مينمايد.»

راي هيأت عمومي

مطابق بند ٨ ماده ١٢ قانون ماليات بر ارزش افزوده مصوب سال ١٣٨٧، اموال غيرمنقول از پرداخت ماليات معاف ميباشد و با توجه به ماده ٥ قانون ياد شده ارائه خدمت به معني انجام خدمت براي غير در قبال مابه ازاء است. نظر به اين که در موردساختمانهاي قبل از سال ١٣٥٨ و قبل از الحاق، خدمتي ارائه نميشود تا به لحاظ ارائه خدمت، مشمول عوارض شود، بنابراين تبصره ٣ مصوبه مورد اعتراض که در اين خصوص ۲۵ درصد عوارض ارزش افزوده تعيين کرده است، خلاف قانون و خارج از حدود اختيارات شوراي اسلامي گز برخوار تشخيص شد و به استناد بند ١ ماده ١٢ و ماده ٨٨ قانون تشکیلات و آيين دادرسي ديوان عدالت اداري مصوب سال ١٣٩٢ ابطال ميشود.

رئيس هيأت عمومي ديوان عدالت اداري ـ محمدكاظم بهرامي

این مطلب مفید را هم مطالعه کنید : نحوه الزام شهرداری به صدور پروانه ساختمانی

برای ارسال پیام در واتس اپ بر روی کلمه زیر کلیک کنید.

 واتس اپ