مدارک لازم جهت طرح شکایت در دیوان عدالت اداری

وکیل دیوان عدالت اداری_۰۹۱۹۴۵۰۴۰۷۹

مدارک لازم جهت طرح شکایت در دیوان عدالت اداری


مدارک عمومی و مشترک

مدارک عمومی جهت تشکیل پرونده در دیوان عدالت اداری به شرح زیر می باشد:

۱_ تهیه فرم دادخواست مخصوص دیوان عدالت اداری از باجه های پست.

۲_ تکمیل فرم دادخواست شامل نام و نام خانوادگی شاکی_ نام پدر _شغل و آدرس دقیق _وکیل دادگستری (در صورت دارا بودن )طرف شکایت و موضوع شکایت و خواسته.

۳_ دادخواست و کلیه مدارک و ضمائم پیوستی باید به تعداد طرف شکایت به علاوه یک نسخه باشد.

۴_ الصاق و ابطال تمبر در دادگستری روی صفحه اول دادخواست.

۵_ الصاق و ابطال تمبر روی هریک از مدارک پیوستی (مدارک مصدق شده).

۶_ کپی از شناسنامه یا کارت ملی یا گواهینامه یا گذرنامه......

کریمی وکیل دیوان عدالت اداری دعاوی شهرداری و ملکی_۰۹۱۹۴۵۰۴۰۷۹

ادامه نوشته

زمان تاثیر آرای هیات عمومی دیوان عدالت اداری در خصوص ابطال تصویب نامه ها و آیین نامه های دولتی

وکیل ابطال مصوبات دولتی_۰۹۱۹۴۵۰۴۰۷۹

زمان تاثیر آرای هیات عمومی دیوان عدالت اداری در خصوص ابطال تصویب نامه ها و آیین نامه های دولتی


بنابر استفساریه از شورای نگهبان در خصوص زمان تاثیر آراء دیوان در خصوص ابطال تصویب نامه ها و آیین نامه های دولتی شورای نگهبان در جلسه مورخ ۱۳۷۹/۱۲/۱۰ نظریه تفسیری خود را به شرح زیر اعلام نمود:

نسبت به ابطال آیین‌نامه‌ها و تصویب نامه ها و بخشنامه ها اصل یکصد و هفتاد و دوم به خودی خود اقتضاء پیش از ابطال را ندارد لیکن ابطال موارد خلاف شرع.....

کریمی وکیل دیوان عدالت اداری دعاوی شهرداری و ملکی_۰۹۱۹۴۵۰۴۰۷۹

ادامه نوشته

شرط لغو حکم اخراج پرسنل ارتش به علت فرار بیش از شش ماه

وکیل تخصصی در دیوان عدالت اداری_۰۹۱۹۴۵۰۴۰۷۹

شرط لغو حکم اخراج پرسنل ارتش به علت فرار بیش از شش ماه


هرگاه مدت فرار پرسنل کادر ثابت ارتش بالغ بر شش ماه گردد از آغاز غیبت اخراج شده و تنها در صورت صدور رای برائت قرار موقوفی تعقیب و یا منع پیگرد حکم اخراج کان لم یکن می گردد.

شماره دادنامه : ۹۲۰۹۹۷۰۹۵۵۲۰۰۰۱۰ مورخ ۱۳۹۲/۱۲/۱۷

                                               رای دیوان 

طبق تبصره ماده ۹۶ قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران مصوب ۶۶/۷/۷ هرگاه مدت فرار پرسنل کادر ثابت بالغ بر شش ماه گردد از زمان آغاز غیبت اخراج می گردند و در پی آن برابر مقررات کیفری مربوط محاکمه شده....

 

کریمی وکیل دیوان عدالت اداری،دعاوی شهرداری و ملکی_۰۹۱۹۴۵۰۴۰۷۹

ادامه نوشته

شرط مطالبه خسارت ناشی از تصمیمات سازمان های دولتی در دادگاههای عمومی

وکیل تهران در دیوان عدالت_۰۹۱۹۴۵۰۴۰۷۹

شرط مطالبه خسارت ناشی از تصمیمات سازمان های دولتی در دادگاههای عمومی


مطالبه خسارت ناشی از تصمیمات سازمان های دولتی در محاکم حقوقی مستلزم اثبات استحقاق خسارت در دیوان عدالت اداری می باشد.

در زیر دو نمونه از آرای شعب محاکم حقوقی در این خصوص تقدیم می‌گردد. دادنامه:۹۱۰۹۹۷۰۲۲۰۱۰۱۱۰۵ تاریخ:۱۳۹۱/۰۹/۰۱

                                               رای دادگاه

در خصوص دعوی آقای الف.ب به طرفیت ۱_ دانشگاه ۲_ سازمان وظیفه عمومی ناجا مبنی بر مطالبه خسارت به این شرح که خواهان طی دادخواست تقدیمی اعلام نموده است که در سال ۸۷ در موسسه آموزش عالی علی الف در رشته مدیریت صنعتی مشغول به تحصیل بوده است و در آن زمان حسب ماده ۲۱ قانون خدمت وظیفه عمومی از معافیت تحصیلی استفاده می نموده اند و به استناد نامه ۷۱۶۴۶۱۳ مورخ ۸۸/۱۱/۱۹ ممنوعیت قانونی برای ادامه تحصیل وجود نداشته و سازمان مذکور معافیت تحصیلی را به وی اعطا نموده است در پی فراخوان مبنی بر پذیرش دانشجو در رشته مدیریت جهانگردی و با عنایت به آنکه دارای شرایط مندرج بوده و در دانشگاه ...

کریمی وکیل دیوان عدالت اداری،دعاوی شهرداری و ملکی_۰۹۱۹۴۵۰۴۰۷۹

ادامه نوشته

تکلیف کارفرما نسبت به بدهی پیمانکار به کارگران از نگاه دیوان عدالت اداری

وکیل قرارداد پیمانکاری ۰۹۱۹۴۵۰۴۰۷۹

تکلیف کارفرما نسبت به بدهی پیمانکار به کارگران از نگاه دیوان عدالت اداری


 کارفرمایان موظف اند بدهی پیمانکاران به کارگران را برابر رای مراجع قانونی از محل مطالبات پیمانکار ،من جمله ضمانت حسن انجام کار ،پرداخت نماید.

در زیر یک نمونه از آراء شعب دیوان عدالت اداری در این مورد آورده میشود.

شماره دادنامه:۹۲۰۹۹۷۰۹۰۱۹۰۰۳۹۶ مورخ: ۱۳۹۲/۰۲/۱۴

                                                    رای دیوان

با توجه به مفاد دادخواست تقدیمی خواهان و مستندات پیوست آن و با عنایت به اینکه مطابق مفاد ماده ۱۳ قانون کار،مقاطعه دهنده مکلف است قرارداد خود را به نحوی منعقد نماید که در آن مقاطعه کار متعهد گردد که تمامی مقررات این قانون را در مورد کارکنان خود اعمال نماید ....و کارفرمایان موظف می باشند بدهی پیمانکاران به کارگران را برابر رای مراجع قانونی از محل مطالبات پیمانکار من جمله ضمانت حسن انجام کار پرداخت نمایند ،فلذا دعوی مطروحه را وارد تشخیص و ضمن نقض،رای معترض عنه را جهت رسیدگی مجدد به مرجع هم عرض ارجاع می دارد،رای صادره در اجرای ماده ۷ از قانون دیوان عدالت اداری قطعی است.

رئیس شعبه ۱۹ دیوان عدالت اداری_مستشار شعبه

خضرائی_چاوشی

کریمی وکیل دیوان عدالت اداری،دعاوی شهرداری و ملکی_۰۹۱۹۴۵۰۴۰۷۹ 

میزان  مسئولیت شرکت پیمانکار و پیمان دهنده در قبال کارگر

وکیل دیوان عدالت اداری۰۹۱۹۴۵۰۴۰۷۹

در این رای میزان مسئولیت شرکت پیمانکار و پیمان دهنده(کارفرما)در قبال کارگر در دیوان عدالت اداری به عنوان رای هیات عمومی توسط وکیل پایه یک دعاوی دیوان عدالت اداری آورده شده است.

اخیرا معاونت محترم وزارت کار و رفاه اجتماعی بخشنامه ای را صادر نموده که بر اساس آن شرکت پیمانکار و کارفرما در قبال کارگر مسئولیت تضامنی داشته و چنانچه به هر دلیل شرکت پیمانکار قادر به پرداخت حقوق و مزد کارگر خود نبوده ،کارگرحق داشته با مراجعه به شرکت پیمان دهنده آنها را از وی مطالبه نماید،و این مسئولیت نه به عنوان ضامن بلکه در عرض شرکت پیمانکار بوده و در واقع برای کارگر دو کارفرما در نظر گرفته شده است.این بخشنامه مورد اعتراض شرکت مخابرات به عنوان یکی از شرکتهای بزرگ‌پیمان دهنده در دیوان عدالت واقع شده که به شرح ذیل در هیات عمومی دیوان عدالت اداری مورد رسیدگی قرار گرفت و رای صادر گردید،در ذیل عین متن رای دیوان عدالت که توسط وکیل دیوان عدالت اداری در ادعای خویش آورده میشود.

 

الف- مطابق اصل 73 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، شرح و تفسیر قوانین عادی در صلاحیت مجلس شورای اسلامی است و به موجب قسمت اخیر اصل 138 قانون یاد شده مقرر گردیده هر یک از وزیران در حدود وظایف خویش و مصوبات هیأت وزیران حق وضع آیین نامه و صدور بخشنامه را دارد ولی مفاد این مقررات نباید با متن و روح قوانین مخالف باشد. در مواد 2 و 3 قانون کار مصوب سال 1369، کارگر و کارفرما تعریف شده و در ماده 13 این قانون نیز مسؤولیت پیمان دهنده در قبال کارگران پیمانکار به شرایط و ضوابطی از جمله رأی مراجع قانونی، از محل مطالبات پیمانکار، من جمله ضمانت حسن انجام کار، عدم رعایت ترتیبات مقرر در قانون در انعقاد قرارداد با مقاطعه کار و یا تسویه حساب قبل از پایان 45 روز از تحویل موقت، محدود شده است. همچنین به موجب ماده 157 قانون یاد شده صلاحیت هیأتهای تشخیص و حل اختلاف کار در رسیدگی به هر گونه اختلاف بین کارگر و کارفرما تبیین شده است. نظر به اینکه توسعه دامنه شمول حکم قانونگذار و تفسیر حکم قانون از شئون مقنن است و این امر از جمله صلاحیت وزراء در اصل 138 قانون اساسی و معاون وزیر به طریق اولی نیست، بنابراین مفاد بندهای 5 و 4 و 3 دستورالعمل شماره 38 و بندهای 5 و 2 و 1 بخشنامه شماره 3 معاون روابط کار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی از حیث تجویز مسؤولیت تضامنی پیمان دهنده و پیمانکار در مقابل کارگران پیمانکار و فراتر از حکم ماده 13 قانون کار، تجویز برقراری رابطه کار بین پیمان دهنده و کارگران پیمانکار خارج از تعاریف مذکور در مواد 3 و 2 قانون یاد شده و نیز ایجاد صلاحیت مراجع حل اختلاف کار در رسیدگی به اختلاف آنان فراتر از آنچه در ماده 157 قانون کار ذکر شده است خلاف قانون و از حدود اختیارات وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و معاون  وزیر خارج است. مستند به بند 1 ماده 12 و مواد 88 و 13 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 ازتاریخ تصویب ابطال می شود.

ب- هرچند مطابق ماده 49 قانون کار و تبصره 1 آن مقرر شده وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی دستورالعمل و آیین نامه های اجرایی طرح ارزیابی مشاغل کارگاههای مشمول این ماده را تعیین و اعلام کند و طبق اصل 138 قانون اساسی وزراء نیز در حدود وظایف خویش و مصوبات هیأت وزیران حق وضع آیین نامه و صدور بخشنامه را دارند لکن این اختیار محدود به خود وزراء است و امکان تفویض این اختیار به معاونین وزیر منطبق با قانون نیست. نظر به اینکه دستورالعمل شماره 36 توسط معاون روابط کار وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی صادر شده است و طبق قوانین مذکور در صورت نیاز به تصویب دستورالعمل، وزیر باید نسبت به صدورآن اقدام کند و نه معاون وزیر، بنابراین دستورالعمل مذکور به علت خارج بودن از حدود اختیارات معاون روابط کار وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی مستند به بند 1 ماده 12 مواد 13 و 88 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب 1392 از تاریخ تصویب دستورالعمل، ابطال می شود./

                                               محمدکاظم بهرامی

                                   رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری

بااحترام کریمی وکیل دیوان عدالت و دعاوی شهرداری ۰۹۱۹۴۵۰۴۰۷۹

این مطلب کاربردی را هم از دست ندهید : نمونه رای مطالبه حق بیمه از غیر کارفرما در دیوان عدالت اداری

نمونه رای دیوان عدالت در خصوص بیمه بیکاری مهندسین

جدیدترین رای هیات تخصصی دیوان عدالت در خصوص:وکیل متخصص قرارداد پیمانکاری, وکیل قرارداد پیمانکاری, وکیل قرارداد در تهران, وکیل متخصص دیوان عدالت

وکیل دیوان عدالت اداری_۰۹۱۹۴۵۰۴۰۷۹

بیمه بیکاری و پرداخت غرامت دستمزد ایام بیکاری و بیماری مهندسان

این رای در اعتراض به توافقنامه شماره ۶۷۰  مورخ ۱۳۹۰/۰۱/۲۴ بین سازمان نظام مهندسی و سازمان تامین اجتماعی  به تصور اینکه سازمان تامین اجتماعی بخشی از وظایف خود را به نظام مهندسی واگذار نموده و نظام مهندسی را کارفرمای مهندسین تلقی نموده صادر شده که در هیات تخصصی دیوان عدالت اداری و به تاریخ ۱۳۹۵/۰۸/۱۲ رسیدگی و ضمن عدم پذیرش ادعای کارفرمایی سازمان نظام مهندسی و تلقی آن به کارگزار شکایت را مردود اعلام نموده است.عین متن رای جهت بهره برداری ارائه میگردد.

 

کلاسه پرونده: هـ ع /94/311

موضوع: ابطال بخشنامه شماره 670 تامین اجتماعی و توافقنامه 24/1/90 سازمان تامین اجتماعی و شورای مرکزی نظام مهندسی ساختمان

مهلت اعتراض: از 12 آبان 1395 به مدت 20 روز

تاریخ تنظیم گزارش: 12 آبان 1395

مــرجــع رسـیــدگــی هیأت تخصصی بیمه، کار و تامین اجتماعی

* شماره پــرونـــده : هـ ع /94/311 دادنامه: 134 تاریخ : 12/8/95 

* شـاکــی : آقای کهزاد اصحابی

* طرف شکایت : سازمان تامین اجتماعی

* مـوضـوع خـواستـه : ابطال بخشنامه شماره 670 تامین اجتماعی و توافقنامه 24/1/90 سازمان تامین اجتماعی و شورای مرکزی نظام مهندسی ساختمان 

* متن مقرره مورد شکایت 

شاکی با تقدیم لایحه ای بیان داشته : بند 4 بخشنامه 67 فنی سازمان تامین اجتماعی با ماده 1 قانون تامین اجتماعی در تعارض است، زیرا سازمان تامین اجتماعی مستقل بوده و اداره آن طبق اساسنامه صورت می گیرد و قانون اجازه واگذاری بخشی از وظایف آن به دیگری را نداده است. بند 5 بخشنامه سازمان نظام مهندسی را به عنوان کارفرما محسوب شده و تکالیفی بر آن برقرار شده در حالیکه کارفرما نیست و بند 10 و 11 بخشنامه در تضاد با اصول 19 ، 20 ، 22 و 29 قانون اساسی و ماده 4 قانون تامین اجتماعی بوده است و اعمال 5 سال سابقه در این ماده قیدی جدید به متن قانون است و در بند 13 بخشنامه سازمان در اقدامی خود سرانه مهندسان را از شمول قانون بیمه بیکاری خارج نموده که مغایر ماده 1 قانون بیمه بیکاری مصوب شهریور 69 می باشد و در بند 15 بخشنامه مهندسان از دریافت غرامت دستمزد ایام بیماری و بارداری مستثنی و خارج نموده است درحالیکه آنها 27% حق بیمه را پرداخت می کنند ولی حمایت نمی شوند و توافقنامه مورخ 24/1/90 بین سازمان تامین اجتماعی و شورای مرکزی سازمان نظام مهندسی ساختمان هم که 90% شبیه این بخشنامه می باشد با مقررات مزبور مغایر بوده و بخشنامه خلاف شرع و خارج از حدود اختیارات سازمان صادر شده است. 

*خلاصه مدافعات طرف شکایت 

سازمان تأمین اجتماعی در لایحه دفاعیه خلاصه چنین بیان داشته : نوع پوشش بیمه ای سازمان نظام مهندسی به صورت گروهی بوده و سازمان نظام مهندسی کارفرما نبوده بلکه کارگزار بوده و مسئولیتی در این خصوص ندارد و در مورد بند 5 بخشنامه هم باید گفت سازمان نظام مهندسی از خودش به عنوان کارفرما حق بیمه ای پرداخت نمی کند و خود مهندسان به تنهایی 27% حق بیمه را پرداخت می کنند.

در خصوص بند 10 و 11 بخشنامه صادره که شاکی آن را مغایر با ماده 4 قانون تأمین اجتماعی می داند، بندهای مزبور بر اساس دستمزد مبنای پرداخت حق بیمه این افراد مستفاد از ماده 31 قانون برنامه پنجم توسعه و به منظور جلوگیری از سوء استفاده احتمالی تعیین گردیده است و در خصوص بند 13 و 15 بخشنامه با توجه به اینکه رابطه کارگری و کارفرمایی بین مهندسان با سازمان نظام مهندسی وجود ندارد و نظر به مفاد ماده 1 قانون بیمه بیکاری و تبصره آن و ماده 2 قانون تأمین اجتماعی اصولاً پرداخت بیمه بیکاری و پرداخت غرامت دستمزد ایام بیماری و بارداری منتفی می باشد .

*شورای نگهبان نیز در پاسخ استعلام ریاست محترم دیوان عدالت اداری بخشنامه 670 تأمین اجتماعی و توافقنامه 24/1/90 بین تأمین اجتماعی و شورای مرکزی سازمان نظام مهندسی ساختمان را بر خلاف موازین شرع ندانسته است.

رأی هیات تخصصی بیمه ، کار و تأمین اجتماعی 

نظر به اینکه بخشنامه 670 فنی سازمان تامین اجتماعی در اجرای ماده 7 قانون تامین اجتماعی و در جهت تحت پوشش قرار دادن گروههای خاص صادر شده و حسب اعلام نظر اتفاقی اعضای محترم هیات تخصصی بیمه ، کار و تامین اجتماعی بخشنامه مزبور و توافقنامه تنظیمی بین سازمان تامین اجتماعی و سازمان نظام مهندسی ساختمان هیچگونه مغایرتی با مقررات اعلامی شاکی از جمله ماده 4 قانون تامین اجتماعی و اصول قانون اساسی و خارج از حدود اختیارات نبوده و شورای محترم نگهبان هم بخشنامه و توافقنامه مورد شکایت را نیز خلاف شرع مقدس اسلام ندانسته است، لذا رأی بر رد شکایت صادر و اعلام می گردد. رأی صادره به استناد بند ب ماده 84 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری ظرف بیست روز از تاریخ صدور از سوی رئیس و یا ده تن از قضات دیوان قابل اعتراض است ./ز

نبی اله کرمی

رئیس هیأت تخصصی بیمه ، کار و تامین اجتماعی

دیوان عدالت اداری

این مطلب کاربردی را هم بخوانید : پرداخت حق بیمه به دو صندوق و مقررات مربوط به آن

بااحترام کریمی وکیل متخصص در دیوان عدالت اداری و دعاوی شهرداری-09194504079-09125253824-09915253824

بیشتر بدانید : تاثیر تغییر سن شناسنامه در برخورداری از مزایای قانون تامین اجتماعی

برای ارسال پیام در واتس اپ بر روی کلمه زیر کلیک کنید.

واتس اپ

نمونه رای دیوان عدالت بابت عوارض بر قراردادهای پیمانکاران و مقاطعه کاران

مختصرا اینکه شورای شهر محمد شهر مصوبه ای را به تصویب رسانده که بر اساس آن بر قراردادهای پیمانکاران،مقاطعه کاران،شرکتها،سازمانها و اشخاص حقیقی،عوارضی را به ماخذ نیم درصد صورت وضعیت به حساب شهرداری و توسط کارفرما واریز نموده والا از طریق کمیسیون ماده ۷۷ قابل مطالبه خواهد بود.وکیل متخصص دیوان عدالت, وکیل متخصص قرارداد پیمانکاری،وکیل جهت امور شهرداری،وکیل امور شهرداری اهواز

این موضوع در پی اعتراض شاکی،به ریوان عدالت ارجاع و هیات عمومی به شرح زیر رای به ابطال آن داد.برای مطالعه کامل مطلب لطفا بر روی ادامه مطلب کلیلک بفرمایید.ضمنا این دفتر علاقه و آمادگی خود را در جهت تنظیم قراردادهای پیمانکاری و تطبیق آن با قوانین و وکالت در ابطال مصوبات خلاف قانون شوراها وسازمانها به نفع پیمانکاران را دارد.

رأي هيأت عمومي ديوان عدالت اداري به شماره دادنامه ٤٢٥ مورخ

 :موضوع با ١٣٩٥/٧/٦ «بند ٥ بخش چهارم فصل اول تعرفه عوارض محلي شوراي اسلامي شهر محمدشهر در سال ١٣٩٥ ناظر بر اخذ عوارض از پيمانها و قراردادها خلاف قانون و خارج از حدود اختيارات شوراي اسلامي شهر است و از تاريخ تصويب ابطال ميشود.» جهت درج در روزنامه رسمي به پيوست ارسال ميگردد.  

مديركل هيأت عمومي و سرپرست هيأتهاي تخصصي ديوان عدالت اداري 

تاريخ دادنامه: ٦/٧/١٣٩٥ شماره دادنامه: ٤٢٥ کلاسه پرونده: ٩٥/٣٢٧

مرجع رسيدگي: هيأت عمومي ديوان عدالت اداري

شاكي: آقاي اميد محمدي

موضوع شکايت و خواسته: ابطال بند ٥ بخش چهارم فصل اول تعرفه عوارضمحلي شوراي اسلامي شهر محمدشهر در سال ١٣٩٥

گردش کار: آقاي اميد محمدي به موجب دادخواستي ابطال بند ٥ بخش چهارم

فصل اول تعرفه عوارض محلي شوراي اسلامي شهر محمدشهر در سال ١٣٩٥ در اجراي مقررات ماده ٩٢ قانون تشکيلات و آيين دادرسي ديوان عدالت اداري را خواستار شده و در جهت تبيين خواسته اعلام کرده است که:

«بخش اول: مشخصات مصوبه مورد اعتراض به استحضار ميرساند شهرداري محمدشهر کرج به موجب مفاد تعرفه شماره ٣ از بخش ٤ از فصل ١ دفترچه تعرفه عوارض شهرداري محمدشهر در سال ١٣٩٥ ،مطالبه عوارض ماهيانه را براي هر دکل کرده است:  

«عوارض پيمانها در اجراي ماده ١٠٦ قانون شهرداري، عبارت است از عوارض اقدامات پيمانکاران، مقاطعه کاران، شرکتها، مؤسسات، سازمانهاي اجرايي، که بايستي کارفرما (ذيحسابي کارفرما ) از کل مبلغ صورت وضعيت پيمان کسر و حداکثر تا ٢ ماه بعد از هر  

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

١ -رجوع شود به رويه هاي كنترل و بازرسي کشورهاي صاحب بندر ٢٠١١) قطعنامه (٢٧ (١٠٥٢ .الف)

پرداخت به حساب شهرداري واريز نمايند و در صورت عدم پرداخت از طريق کميسيون ماده٧٧ قابل رسيدگي خواهد بود. مبلغ عوارض فوق نيمدرصد صورت وضعيت تعیین ميگردد.  

تبصره٢ :اين عوارض به موافقتنامهها، قراردادها و مصالحهنامههاي رسمي وغيررسمي (قولنامهاي) کليه افراد حقيقي و حقوقي و شهرداري مطابق تعرفه عوارض محلی تعلق ميگيرد.»  

بخش دوم: مغايرت مصوبه با قوانين و خروج از اختيارات قانوني (مواد قانوني که ادعاي مغايرت مصوبه با آن شده و دلايل و جهات اعتراض از حيث مغايرت مصوبه با قوانینو خروج از اختيارات مرجع تصويبکننده):  

١ـ ممنوعيت برقراري عوارض به درآمدهاي مأخذ محاسبه ماليات توسط شوراها

(ممنوعيت جمع ماليات و عوارض)

توضيح اين که برقراري عوارض به درآمدهاي مأخذ محاسبه ماليات (عوارض بردرآمد) اصلاً در صلاحيت و حدود اختيارات شوراها نيست و متولي اين امر به موجب قانون حوزههاي مالياتي ميباشد. در عوارض بر قراردادهاي پيمانکاري اخذ عوارض به علت اين که به درآمدهاي مأخذ محاسبه ماليات تعلق گرفته و اين امر اخذ وجوه مازاد تلقي گرديده مغاير قانون و خارج از حدود اختيارات شوراها تشخيص و از سوي هيأت عمومي

ديوان عدالت اداري باطل اعلام شده است.

٢ـ مغايرت با آراي هيأت عمومي ديوان عدالت اداري

هيأت عمومي ديوان عدالت اداري در آراء متعددي به صراحت، اصل موضوعمورد استفاده توسط شوراي اسلامي شهر محمدشهر جهت وضع و تعيين عوارض بر قراردادهاي پيمانکاري را غيرقانوني اعلام و مورد ابطال قرار داده است. ليکن عليرغم اعلان آراي مذکور در روزنامه رسمي يا حتي اعلام مستقيم آن توسط اشخاص به آن شورا، تأثيري در روند نادرست آن شورا نداشته و مراجع مذکور نسبت به موضوعبي اعتنا هستند:

رويه هاي قضايي

رديف تاريخ دادنامه موضوع مرجعتصويبکننده

١ ٨/٨/١٣٩١ ٥٥٠ ابطال عوارض برقراردادهايپيمانکاري شوراياسلامي شهراراک ١٣٩٣/١٠/١٥ ٢١٧٦٣ الي ١٧٧٥تعيين عوارض برقراردادهاي پيمانکاري خلافقانون است.

شوراهاي اسلامي شهرهايشاهين شهر، کرمانشاه،مبارکه، اراک، شادگان،سيرجان ٨٨٠ ١٣٩٤/٧/٢١ ٣ابطال مصوبه مورخ ١٨/١٠/١٣٩٢ شوراياسلاميشهرمبارکه اصفهان در خصوص عوارض نيم درصدقراردادهاومعاملات شوراي اسلامي شهرمبارکه اصفهان ١٢٦٣ ١٣٩٤/١١/٢٠ ٤ماده ٤١ تعرفه عوارض شهرداري کرمانشاهدر سال ١٣٩٠ مصوب شوراي اسلامي شهرکرمانشاه در خصوص تعيين عوارض بابتکليه پيمانها و قراردادها خلاف قانون است واز تاريخ تصويب ابطال ميشود شوراي اسلامي شهرکرمانشاه  بنا به مراتب و نظر به اين که مصوبه شوراي اسلامي شهر محمدشهر در خصوصعوارض بر قراردادها و پيمانها با ماده ٥٠ قانون ماليات بر ارزش افزوده و آراي هيأت عمومي ديوان عدالت اداري مغايرت دارد، وضع عوارض توسط شوراي اسلامي مذکور در تجويز اخذ عوارض بر قراردادهاي پيمانکاري، خلاف قانون و خارج از حدود اختيارات آن شورا و مغاير آراء صادره در موضوعات مشابه از هيأت عمومي ديوان عدالت اداري ميباشد، لذا مستنداً به مواد ١٣ ،بند ١ ماده ١٢ ،٨٨ و ٩٢ قانون ديوان عدالت اداري سال ١٣٩٢ که مقرر ميدارد: «چنانچه مصوبهاي در هيأت عمومي ابطال شود، رعايت مفاد رأي هيأت عمومي در مصوبات بعدي، الزامي است. هر گاه مراجع مربوط، مصوبه جديدي مغاير رأي هيأت عمومي تصويب کنند، رئيس ديوان موضوع را خارج از نوبت بدون رعايت مفاد ماده (٨٣ (اين قانون و فقط با دعوت نماينده مرجع تصويب کننده، در هيأت عمومي مطرح مينمايد.» استدعاي ابطال مصوبه شوراي اسلامي محمدشهر کرج و جلوگيري از اخذ عوارض غيرقانوني شهرداري محمدشهر را از زمان تصويب و خارج از نوبت دارم.»  

متن بند ٥ تعرفه مورد اعتراض به قرار زير است:

«٥ ـ عوارض بر قراردادها و پيمانها + ارزش افزوده

عوارض پيمانها در اجراي ماده ١٠٦ قانون شهرداري، عبارت است از عوارض اقدامات پيمانکاران، مقاطعه کاران، شرکتها، مؤسسات، سازمانهاي اجرايي، که بايستي کارفرما 

(ذيحسابي کارفرما) از کل مبلغ صورت وضعيت پيمان کسر و حداکثر تا ٢ ماه بعد از هر پرداخت به حساب شهرداري واريز نمايند و در صورت عدم پرداخت از طريق کميسيون ماده ٧٧ قابل رسيدگي خواهد بود. مبلغ عوارض فوق نيم درصد (٥/٠ (%صورت وضعيت تعیین ميگردد.  

تبصره١ :قراردادهاي عمراني اعم از ابنيه، تأسيسات و راهسازي و همچنين قراردادهاي کارهاي مهندسي و اجرايي، مشاورهاي، مطالعاتي و هرگونه قرارداد براي انجام تعهد کاري در زمينه فعاليتهاي ساختماني، تجاري، صنعتي، خدمات مهندسي، پزشکي، کشاورزي و دامپروری خواهد بود.  

تبصره٢ :اين عوارض به موافقتنامهها، قراردادها و مصالحهنامههاي رسمي وغيررسمي (قولنامهاي) کليه افراد حقيقي، حقوقي و شهرداري مطابق تعرفه عوارض محلي تعلق ميگيرد.»  

متن آراء هيأت عمومي ديوان عدالت اداري به شمارههاي ١٧٦٣ الي ١٧٧٥ـ

 :است زير قرار به مفاداً ١٣٩٤/١١/٢٠ ـ ١٢٦٣ و ١٣٩٤/٧/٢١ ـ ٨٨٠ ،١٣٩٣/١٠/١٥

«با توجه به اين که به موجب ماده ٥٠ قانون ماليات بر ارزش افزوده مصوب ١٣٨٧

برقراري هر گونه عوارض و ساير وجوه براي انواع کالاهاي وارداتي، توليدي و ارائه خدمات که در اين قانون تکليف ماليات آنها مشخص گرديده ممنوع ميباشد و بر اساس بند الف ماده ٣٨ قانون مذکور، نرخ عوارض خدمات که فعاليتهاي پيمانکاري از جمله آنهاست به ميزان ١/٥% تعيين شده است و از سويي به موجب ماده ٥٢ قانون ياد شده نيز قانوناصلاح موادي از قانون برنامه سوم توسعه و چگونگي برقراري و وصول عوارض و سایر وجوه از توليدکنندگان کالا، ارائهدهندگان خدمات و کالاهاي وارداتي مصوب۱۳۸۱ لغو شده است، بنابراين مصوبات مورد اعتراض شوراهاي اسلامي مبني بر اخذ عوارض از فعاليتها و قراردادهاي پيمانکاري مغاير با قانون ميباشد و حکم به ابطال آنهاصادر ميشود.»  

در اجراي ماده ٩٢ قانون تشکيلات و آيين دادرسي ديوان عدالت اداري، از شوراياسلامي محمدشهر خواسته شد نماينده خود را به جلسه معرفي کنند. هيأت عمومي دیوان عدالت اداري در تاريخ ١٣٩٥/٧/٦ با حضور رئيس و معاونين ديوان عدالت اداري و رؤسا و مستشاران و دادرسان شعب ديوان و نيز با حضور نماينده معرفي شده از سويطرف شکايت تشکيل شد و پس از بحث و بررسي با اکثريت آراء به شرح زير به صدور راي مبادرت کرده است. 

رأي هيأت عمومي

مطابق ماده ٩٢ قانون تشکيلات و آيين دادرسي ديوان عدالت اداري مصوب سال ١٣٩٢ مقرر شده است: «چنانچه مصوبه اي در هيأت عمومي ابطال شود، رعايت مفاد رأي هيأت عمومي در مصوبات بعدي الزامي است. هر گاه مراجع مربوط، مصوبه جديدي مغاير رأي هيأت عمومي تصويب کنند، رئيس ديوان موضوع را خارج از نوبت، بدون رعايت مفاد ماده ٨٣ قانون مذکور و فقط با دعوت نماينده مرجع تصويب کننده در هيأت عمومي مطرح مينمايد.» نظر به اين که در آراء شماره ١٧٦٣ الي ١٧٧٥ ـ ۸۸۰ ،١٣٩٣/١٠/١٥ ـ ١٣٩٤/٧/٢١ هيأت عمومي ديوان عدالت اداري مصوبات شوراهاي اسلامي شهرهاي مختلف در خصوص اخذ عوارض از پيمانها و قراردادها به لحاظ مغايرت با قانون و خروج از حدود اختيارات ابطال شدهاند و شوراي اسلامي شهر محمدشهر در تصويب بند ٥ بخش چهارم فصل اول تعرفه عوارض محلي سال ۱۳۹۵ بدون رعايت مفاد آراء مذکور، عوارض بر قراردادها و پيمانها به علاوه ارزش افزوده را وضع کرده است، بنابراين بند مذکور با استناد به بند ١ ماده ١٢ و ماده ١٣ و مواد ٨٨ و ٩٩ قانون تشکيلات و آيين دادرسي ديوان عدالت اداري مصوب سال ۱٣٩٢ از تاريخ تصويب ابطال ميشود.  

رئيس هيأت عمومي ديوان عدالت اداري ـ محمدكاظم بهرامي

پیشنهاد می شود بخوانید : معنای مطالبه بهای خدمات شهری توسط شهرداری

برای ارسال پیام در واتس اپ بر روی کلمه زیر کلیک کنید.

 واتس اپ

دریافت عوارض شهرداری از قراردادهای پیمانکاری

قراردادهای پیمانکاری از جمله قراردادهائی است که در جهت کسب درآمد از شرکت پیمانکار ،همیشه مورد توجه شوراهای شهری بوده تا به انحاء مختلف به قراردادهای پیمانکاری عوارضی را تحمیل نمایند.عوارضی که به شهرداریها ابلاغ و شهرداریها نیز مجریان این قرارداد را ملزم به پرداخت غیر قانونی آن می نمایند .وکیل متخصص قرارداد پیمانکاری, وکیل قرارداد پیمانکاری, وکیل قرارداد پیمانکاری تهران, وکیل متخصص قرارداد

اما چرا غیر قانونی:

همانگونه که مستحضرید:

اولا بر اساس مادتین ۵۰ و ۵۲ قانون مالیات بر ارزش افزوده،برقراری هرگونه عوارض و سایر وجوه برای انواع کالاهای وارداتی ،تولیدی و همچنین ارائه خدمات که در این قانون تکلیف مالیات آنها معلوم شده ممنوع میباشد.

ثانیا:برابر ماده ۴ قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت،دریافت هرگونه وجه کالا و یا خدمات توسط موسسات عمومی غیر دولتی از اشخاص حقیقی و یا حقوقی به غیر از آنچه که در قوانین و مقررات مربوطه آمده ممنوع می باشد.

ثالثا:اساس شهرداری و یا شدرای شهر بر اساس تبصره ۳ الحاقی به ماده ۶۳ قانون برنامه پنجم توسعه مصوب ۱۳۸۹ و تبصره ی ۲ آن از دریافت هرگونه وجه حتی با توافق در قبال اعطاء مجوز ممنوع گردیده شده است.

بنابراین به نظر میرسد اخذ هرگونه وجه در قراردادهای پیمانکاری ((که از مصادیق ارائه خدمات محسوب شده و تکلیف مالیات و عوارض آنها در قانون مالیات بر ارزش افزوده مشخص شده )) تحت عنوان عوارض و به ماخذ حتی نیم درصد از پیمانکاران ممنوع می باشد.ذیلا چند نمونه از آراء دیوان عدالت اداری که با شکایت :

شرکت نیکو پیمان سپاهان

شرکت حفاری نصب کاویان

شرکت صنعتی معدنی حفاری شهداب یزد

در هیات عمومی دیوان عدالت اداری مطرح و منجر به صدور آراء زیر در اینخصوص گردیده شده آورده می شود .امید است با مطالعه ی آنها از پرداخت اینگونه مبالغ غیر قانونی استنکاف نموده و در جهت احقاق حق بکوشیم.بااحترام کریمی وکیل دادگستری۶۶۷۳۲۵۴۴

رای اول

رأی هيأت عمومي
نظر به این که در ماده 50 قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب 17/2/1387، برقراری هر گونه عوارض و سایر وجوه برای انواع کالاهای وارداتی و تولیدی و همچنین ارائه خدمات که در این قانون تکلیف مالیات و عوارض آنها معین شده، ممنوع اعلام گردیده است و در بند الف ماده 38 از همین قانون، نرخ عوارض خدمات 5/1 درصد تعیین شده است و فعالیتهای پیمانکاری نیز از مصادیق ارائه خدمات است و از سویی به موجب ماده 52 قانون مالیات بر ارزش افزوده، قانون اصلاح موادی از قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و چگونگی برقراری و وصول عوارض و سایر وجوه از تولیدکنندگان کالا، ارائه دهندگان خدمات و کالاهای وارداتی مصوب سال 1381، صریحاً لغو شده است و رأی شماره 1476- 12/12/1386 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری که مستند به قانون پیش گفته، برقراری عوارض نیم درصد از قراردادهای پیمانکاری توسط شورای اسلامی شهر اردکان را مغایر قانون تشخیص نداده بود با لحاظ ماده 52 قانون مالیات بر ارزش افزوده و ماده 53 الحاقی به آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1384، واجد اثر قانونی نیست، بنابراین ردیف 39 از تعرفه عوارض شهرداری بافق برای سال 1389، مصوب شورای اسلامی شهر بافق در خصوص تعیین عوارض پیمانکاران به میزان نیم درصد مغایر حکم مقنن به شرح مذکور است و به استناد بند 1 ماده 19 و مادتین 20 و 42 قانون دیوان عدالت اداری از تاریخ تصویب حکم به ابطال آن صادر و اعلام می شود./ 
 

رای دوم

تاريخ دادنامه: 1395/6/9

مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری

گردش کار: 1- در پرونده شماره 993/92 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری و با شکایت شرکت نیکو پیمان سپاهان، کد 312 از تعرفه عوارض پیمانکاری مصوب شورای اسلامی شهر شاهین شهر و تعدادی از شوراهای اسلامی شهرهای کشور، به موجب رأی شماره 1763 الی 1775-15/10/1393 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری ابطال شده است.

  2- شرکت نیکو پیمان سپاهان به موجب لایحه شماره ک2/031/94ص-1/10/1394 اعلام کرده است که:

  "عطف به پرونده کلاسه 9209980900092072 آن هیأت محترم، موضوع دعوی شرکت نیکو پیمان سپاهانبطرفیت شورای اسلامی شهر بخواسته ابطال مصوبه شماره 312 شورای اسلامی شاهین شهر مبنی بر اخذ عوارض پیمانکاری با ماخذ نیم درصد، که پس از رسیدگی در آن هیأت با توجه به وجود دعاوی متعدد در خصوص همین موضوع، برابر دادنامه شماره 9310090905801775-15/10/1393 حکم به ابطال کلیه مصوبات مورد شکایت صادر گردیده است، نظر به اینکه بر اساس تصویر نامه شماره 418/94/1-146پ الف-16/4/1394 مجتمع پتروشیمی اصفهان به دلیل اشاره نشدن به زمان ابطال مصوبه در دادنامه موصوف از استرداد نیم درصد عوارض شهرداری اخذ شده خودداری نموده و با عنایت به اینکه در آراء مشابه در پرونده کلاسه 91/755 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری زمان ابطال مصوبه های مشابه از زمان تصویب بوده است لذا خواهشمند است دستور فرمایید جهت جلوگیری از تضییع حقوق این شرکت به دلیل اشاره نشدن ابطال مصوبه از زمان تصویب مصوبه، نسبت به اصلاح دادنامه شماره 9310090905801775-15/10/1393 اقدامات لازم مبذول فرمایید. در ضمن تصویر نامه مجتمع پتروشیمی اصفهان و همچنین تصویر دادنامه به شماره 9310090905801775-15/10/1393 به حضورتان ارسال می گردد."

  3- متن رأی 1763 الی 1775 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری به قرار زیر است:

 " به موجب ماده 50 قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب 17/2/1387، برقراری هر گونه عوارض و سایر وجوه برای انواع کالاهای وارداتی و تولیدی و همچنین ارائه خدمات که در این قانون تکلیف مالیات و عوارض آنها معین شده ممنوع است و مطابق بند الف ماده 38 قانون یاد شده، نرخ عوارض خدمات تعیین شده است. نظر به این که فعالیتهای پیمانکاری از مصادیق ارائه خدمات است و میزان عوارض آن نیز توسط قانونگذار تعیین شده است، بنابراین مصوبات مورد شکایت در قسمت تعیین عوارض بر قراردادهای پیمانکاری خلاف قانون و خارج از حدود اختیارات شوراهای اسلامی شهر تشخیص داده می شود و به استناد بند 1 ماده 12 و ماده 88 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 ابطال می شود. "

4- در اجرای فراز دوم ماده 35 آیین نامه اداره جلسات هیأت عمومی و هیأتهای تخصصی دیوان عدالت اداری موضوع به هیأت تخصصی مربوطه ارجاع و با توجه به وصول نظریه هیأت به نحو اکثریت و اقلیت مبنی بر عدم ضرورت تسری ابطال مصوبه به زمان تصویب و ضرورت تسری ابطال به زمان تصویب، پرونده در دستور کار هیأت عمومی قرار گرفت.

 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ 9/6/1395 با حضور رئیس و معاونین دیوان عدالت اداری و رؤسا و مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد و پس از بحث و بررسی با اکثریت آراء به شرح زیر به صدور رأی مبادرت کرده است.

رأی هيأت عمومي

نظر به اینکه در رأی شماره 1763 الی 1775-15/10/1393 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، کد 312 از تعرفه عوارض پیمانکاری مصوب شورای اسلامی شهر شاهین شهر ابطال شده است، هیأت عمومی با لحاظ درخواست شرکت نیکو پیمان سپاهان به شرح بند 2 گردش کار این رأی و در اجرای ماده 13 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداریمصوب سال 1392 و فراز دوم ماده 35 آیین نامه اداره جلسات هیأت عمومی و هیأت های تخصصی و به منظور جلوگیری از تضییع حقوق اشخاص، رأی به تسری ابطال مصوبه باطل شده به تاریخ تصویب آن صادر و اعلام می کند./

محمدکاظم بهرامی

رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری

رای سوم

تاریخ: 18 اسفند 1394

کلاسه پرونده: 91/349

شماره دادنامه: 1313

موضوع رأی: ابطال مصوبه شماره 804-17/6/1388 شورای اسلامی شهر مبارکه در خصوص عوارض نیم درصد قراردادها

شاکی: شرکت نصب کاویان با مدیر عاملی آقای محمدرضا مرادیان

رأی هيأت عمومي

با توجه به مفاد مواد 52 و 50 قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب سال 1387 و آراء هیأت عمومی دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه های 1775-1763-15/10/1393 و 550-8/8/1391 و 28-19/1/1392

مصوبه مورد شکایت مغایر قانون است و به استناد بند 1 ماده 12 و ماده 88 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 ابطال میشود.

رای چهارم

رأی هيأت عمومي

الف- با توجه به این که مطابق ماده 18 قانون سازمان برق ایران مصوب سال 1346، عبور کانال خطوط برق در معابر عمومی شهرها و حریم اماکن و دیوارهای مستغلات و اماکن خصوصی مشرف به معابر عمومی به صورت مجانی است و از طرفی به موجب ماده 50 قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب سال 1387، برقراری هر گونه عوارض و سایر وجوه برای انواع کالاهای وارداتی و تولیدی و همچنین ارائه خدمات که در قانون مزبور تکلیف مالیات و عوارض آنها معین شده است، توسط شوراهای اسلامی شهرها ممنوع است و در بند الف ماده 38 قانون اخیرالذکر نرخ عوارض شهرداریها و دهیاریها در رابطه باکالا و خدمات مشمول این قانون علاوه بر نرخ مالیات موضوع ماده 16 قانون، یک و نیم درصد تعیین شده است و تدارک و تامین آب، برق، گاز، تلفن و خطوط فاضلاب از ناحیه ادارات ذی ربط از مصادیق ارائه خدمات است، بنابراین وضع عوارض جدید در این گونه موارد وجاهت قانونی ندارد و هیأت عمومی دیوان عدالت اداری قبلاً با توجه به استدلال فوق الذکر مصوبات شوراهای اسلامی شهر مختلف کشور را در خصوص تعیین و برقراری عوارض حق الارض به شرح دادنامه های شماره 294 الی 307 و 334 و 336 – 18/3/1394 خلاف قانون و خارج از حدود اختیارات شوراهای اسلامی مربوط تشخیص داده است، بنابراین مصوبه مربوط به عوارض حق الارض مصوب شورای اسلامی شهر چناران نیز خلاف قانون و خارج از حدود اختیارات مرجع تصویب تشخیص داده می شود و به استناد بند 1 ماده 88 و ماده 89 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری ابطال می شود.

ب- به موجب ماده 50 قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب 17/2/1387، برقراری هرگونه عوارض و سایر وجوه برای انواع کالاهای وارداتی و تولیدی و همچنین ارائه خدمات که در این قانون تکلیف مالیات و عوارض آنها معین شده ممنوع است و مطابق بند الف ماده 38 قانون یاد شده، نرخ عوارض خدمات تعیین شده است. نظر به این که فعالیتهای پیمانکاری از مصادیق ارائه خدمات است و میزان عوارض آن نیز توسط قانونگذار تعیین شده است، بنابراین مصوبه شورای اسلامی شهر چناران در خصوص وضع عوارض پیمانکاران خلاف قانون و خارج از حدود اختیارات شوراهای اسلامی شهر تشخیص داده می شود و به استناد بند 1 ماده 12 و ماده 88 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 ابطال می شود./.

این مطلب را هم بخوانید : قوانین و مقررات مربوط به عوارض شهرداری

برای ارسال پیام در واتس اپ بر روی کلمه زیر کلیک کنید.

 واتس اپ