مقررات پرداخت همزمان جریمه و عوارض ساختمانی بابت تخلفات ساختمانی

محکومیت به عوارض و جرایم تخلفات ساختمانی بابت تخلفات ساختمانی

یکی از موضوعاتی که سابقه اختلاط و اشتباه با عوارض دارد جرایم تخلفات ساختمانی است. با این توضیح که مالکان اراضی و املاک، طبق قانون، در هنگام ساخت و ساز و احداث بنا، عوارضی را باید پرداخت نمایند. در عین حال اگر مرتکب تخلف ساختمانی نیز گردند، در صورت عدم صدور رای تخریب، باید مبالغی را بعنوان جریمه بپردازند ابهام بوجود آمده از آنجا ناشی شد که در یک برهه زمانی، هیات عمومی دیوان عدالت اداری در رای شماره ۳۵۸ مورخ ۱۳۸۰/۱۱/۱۴ به شرح ذیل اعلام نمود که اخذ همزمان جریمه و عوارض از متخلف وجاهت قانونی ندارد.وکیل امور عوارض شهرداری،بهترین وکیل ساختمانی،بهترین وکیل ماده 100،وکیل تهران برای شهرداری،میزان جریمه تخلفات ساختمانی
نظر به این که وضع قاعده آمره در باب اخذ هرگونه وجه از جمله عوارض شهرداری و جرایم تخلفات ساختمانی به قوه مقننه اختصاص دارد و قانونگذار در زمینه مرجع تعیین عوارض مذکور و کیفیت احتساب جرایم تخلفات ساختمانی و وصول آنها تعیین تکلیف کرده است، بنابراین مفاد بخشنامه شماره ۸۰/۷۹۰۱۳۸۳۱ مورخ ۱۳۷۹/۷/۲۵ که متضمن وضع قاعده آمره در خصوص وصول عوارض زیربنا ،پذیره، اضافه تراکم و تغییر کاربری علاوه بر جرایم تخلفات ساختمانی می باشد، خارج از حدود اختیارات قانونی معاون شهرسازی و معماری شهرداری تهران تشخیص داده میشود و بخشنامه مزبور مستنداً به قسمت دوم ماده ۲۵ قانون دیوان عدالت اداری ابطال می گردد.»

به نظر میرسد اخیرا دیوان عدالت اداری سعی در تمایز بین جریه و عوارض ساختمانی را به طور شفاف تر داشته به نحوی که در آراء اخیر الصدور هیات عمومی دیوان عدالت اداری محکومیت متخلف ساختمانی به جریمه در کنار عوارض ساختمانی را قانونی قلمداد می نماید.
دیوان عدالت اداری نیز با توجه به مشکلات حقوقی و اجرایی که رای مذکور بوجود آورد ،تغییر رویکرد داده و رای زیر را صادر نمود :

نظر به اینکه جرائم مندرج در تبصره های ماده ۱۰۰ قانون شهرداری در واقع و نفس الامر به منزله مجازات تخلفات ساختمانی مورد نطر مقنن بوده و انواع مختلف عوارض قانونی در حقیقت از نوع حقوق دیوانی ناشی از اعمال مجاز محسوب می شود، بنابراین بلحاظ تفاوت و تمایز وجوه عناوین مذکور در یکدیگر مصوبه مورد اعتراض از جهت اینکه مفيد لزوم استيفاء عوارض قانونی مربوط است مغایرتی با قانون ندارد.
همانگونه که مشخص است در این رای، به درستی عوارض و جریمه دو مفهوم متفاوت تلقی گردیده و دیوان بدون اینکه اشاره ای به رویه گذشته خود بکند، رویکرد خود را تغییر داده است.

برگرفته از جهات ابطال عوارض شهرداری در دیوان عدالت اداری- پژوهشگاه قوه قضائیه

این مطلب کابردی را هم از دست ندهید : نحوه شکایت از رای کمیسیون ماده 100 در دیوان عدالت اداری

موارد رد فوری دادخواست در دیوان عدالت اداری

شرایطی که عدم رعایت آنها موجب رد فوری دادخواست است.
به موجب ماده ۲۷ قانون ت و آ.د.د.ع.ا چنانچه دادخواست فاقد نام و نام خانوادگی شاکی یا اقامتگاه وی باشد به موجب قرار مدیر دفتر شعبه دادخواست رد می شود این قرار قطعی است ولی صدور آن مانع از طرح شکایت مجدد نیست چنانچه شاکی در دادخواست خود نام و نام خانوادگی را قید نکند یا اقامتگاه خود را اعلام ننماید چون امکان صدور اخطار رفع نقص برای او وجود ندارد لذا چاره ای جز صدور قرار رد دفتری وجود ندارد.

این مطلب را هم از دست ندهید: مدارک مورد نیاز انواع شکایت در موضوعات مختلف برای دیوان عدالت اداری

وکیل امور شهرداری-09194504079

مقنن برای عدم درج سایر مشخصات شاکی اعم از نام پدر یا کد ملی یا شغل و تابعیت ضمانت اجرایی بیان نداشته است لیکن امروزه به دلیل اینکه ثبت دادخواست ها در سامانه سمپ سیستم مدیریت پرونده های قضایی به صورت مکانیزه صورت می‌گیرد عدم ارائه کد ملی موجب عدم ثبت دادخواست خواهد شد و لذا در عمل ارائه کد ملی جهت ثبت دادخواست لازم و ضروری است و کسانی که از طریق پست دادخواست خود را ارسال می نماید لازم است تصویر کارت ملی را نیز ارسال نمایند نکته ای که در این خصوص لازم به توضیح است چون طبق تبصره ۲ ماده ۱۶ قانون ت و آ.د.د.ع.ا نسبت به اعتراض از آرای مراجع شبه قضایی مهلت سه ماهه برای اشخاص مقیم داخل کشور و مهلت ۶ ماهه برای اشخاص مقیم خارج مقرر شده است در صورتی که نسبت به شکایت شاکی از آرای مراجع شبه قضایی قرار رد دفتری صادر شود نام برده می تواند نسبت به تقدیم دادخواست جدید اقدام نماید به شرطی که مهلت سه ماهه یا شش ماهه حسب مورد با احتساب فاصله تاریخ ابلاغ رای مورد اعتراض که از مراجع شبه قضایی صادر شده تا تاریخ ثبت دادخواست و تاریخ اطلاع شاکی از صدور قرار رد دادخواست توسط دفتر شعبه تا تقدیم دادخواست جدید منقضی نشده باشد زیرا با استنباط از قسمت ذیل ماده ۲۷ قانون ت و آ.د.د.ع.ا تقدیم دادخواست قاطع مرور زمان تلقی می شود و با صدور قرار رد دفتری و اطلاع شاکی از قرار مذکور از طریق ابلاغ یا به هر طریق محسوس و ملموس قابل اثباتی مرور زمان مجددا ادامه می یابد به عنوان مثال اگر شاکی بعد از یک ماه از تاریخ ابلاغ رای ازکمیسیون ماده ۱۰۰ شهرداری نسبت به آن اعتراض نماید ولی دادخواست نامبرده مواجه با قرار رد دفتری گردد از تاریخ اطلاع شاکی از قرار رد دفتری به مدت دو ماه دیگر مهلت اقامه دعوای مجدد خواهد داشت لیکن چنانچه شاکی دادخواست اولیه خود را در پایان مهلت مقرر قانونی تقدیم نموده باشد یعنی در روز آخر ماه سوم دادخواست را طرح نموده باشد و منتهی به قرار رد گردد مهلت دیگری جهت اقامه دعوی مجدد نخواهد داشت این امر مخصوص قرار رد دفتری موضوع ماده ۲۷ نیست بلکه از ملاک ماده مذکور و همچنین حکم مقرر در ذیل ماده ۲۸ و در خصوص قرار رد صادر شده از شعبه نیز قابل اعمال به نظر می رسد. برگرفته از صلاحیت و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری- غلامرضا مولابیگی

در صورت تمایل می توانید نمونه آرای مربوط به نحوه صحیح طرح شکایت در دیوان عدالت اداری رااینجا بخوانید

کریمی وکیل دیوان عدالت اداری دعاوی شهرداری و ملکی-۰۹۱۹۴۵۰۴۰۷۹